Vreemde voornemens

2007 lê op haar rug, besef ek met 'n skok toe ek nou die dag my eerste khaki draende, kamera om die nek, moonbag om die heupe, faktor 40 gesig, toeris raakloop. In die Kaap meet ons lankal nie meer seisoene aan temperatuur nie, maar aan die toeneem en afneem van leliewit toeriste. (Temperatuur in die Kaap is in elk geval net so onvoorspelbaar soos 'n agtienjarige op 'n nuwejaarsparty by Santos.)

Die vooruitsig na nog 'n jaar is nie wat my op die stadium kwel nie. Moet my nie verkeerd verstaan nie - my biologiese klok en grys hare is vir my 'n punt tot kommer, maar vandag is daar iets anders wat aan my gewete kom krap het; my nuwejaarsvoornemens. Daar is letterlik etlike dae oor voordat ek nuwes moet opstel en ek het nog nie eers my lysie vir 2007 afgetik nie en ek is seker daar moet een of twee wees wat ek ten minste amper nagekom het. Die wat ek dan nie nagekom het nie, kan ek altyd aanpas vir 2008...

Ek het gaan grou in my baie deurmekaar studeerkamer en onder baie rekeninge, 'n halwe Bar One en twee fotos van my hond het ek die stowweringe lysie gekry. Ek het besluit om dit uiteen te sit met kommentaar en dan ook die nodige aanpassings as volg te maak;

1. Verloor 5 kg. Gaan nie gebeur nie; het wel 5kg opgetel. Nuwe voorneme vir 2008; verloor die 5kg wat jy veronderstel was om te verloor asook die 5kg wat jy opgetel het. (Ek sidder om te dink hoe hierdie een gaan lyk aan die einde van 2008.)
2. Doen 'n halfmarathon. Reg, ek neem aan as ek hierdie een nagekom het, sou ek nie probleem nommer een gehad het nie. Nuwe voorneme: gaan soek jou tekkies en indien jy dit kan vind, gaan stap met die hond.
3. Begin weer studeer. Ek het darem aan die begin van elke maand die M-net boekie opgeswot... Nuwe voorneme: Leer eerder iets wat jy kan gebruik bv. Salsa of Frans.
4. Bungee jump of valskerm spring. Goed. Het defnitief te veel vonkelwyn in gehad toe ek met hierdie ene vorendag gekom het. Nuwe voorneme: Drink minder.
5. Betaal al jou kredietkaarskuld. Miskien moet ek eers kruip voordat ek probeer loop. Ek dink hierdie kan ek eerder op my 5jaar plan probeer inwerk. Gans en al te veel druk vir een jaar. In elk geval sal dit nie inpas by my leuse: 'So many shoes, so little time' nie.
6. Maak nuwe vriende. Ja, want wat is nou lekkerder as om opnuut al jou ou geraamtetjies uit te haal, af te stof en uit te stal... Skrap die een, die vriende wat ek het is almal klaar lief vir my en al my geraamtes en ek hou van hulle.

Ek bestudeer weer die lysie en dit lyk vir my heel haalbaar, maar eers volgende jaar, vir nou is daar eers 'n paar skoene by Tygervallei met my naam op en 'n bottel rooiwyn wat al asem haal.

Bragboek

Ek onthou nog my ouma se bragboek - so 'n plastiese foto album wat met gemak in 'n handsak kan pas en waarin al haar kinders en kleinkinders en agter-kleinkinders pryk. Sy is ook nie die enigste dame in haar geledere met so 'n boek nie; elke suster en vriendin werk heel jaar aan hulle eie bragboeke en fotos word op datum gehou met meer akkuraatheid as daardie oggend se nuus op Morning live. Op elke aangeleentheid word die boeke uitgeruk en dan word daar vergelyk; maar meestal gespog. "Jannie is nou 'n dokter en Sus het vir haar 'n advokaat gevang," ensovoorts. En alles is 'n prestasie - van tandewissel tot trou.

Dit was toe ek onlangs met oorsese besoekers rondgery het, dat ek besef het ek het my eie bragboek; my land. Maar in plaas van 'n plastiese foto boekie gebruik ek die fotos van my herhinderinge en my ervarings. En as ek eers begin, gaan ek in vervoering soos 'n eerstejaar student by 'n bierspecial. Ek raak in liries oor die spasie en stilte van die Karoo. Die reuk van die grond na 'n somerreën in die Noordkaap. Die klank van hael op 'n sinkdak in 'n plaashuis in die Bosveld. 'n Verdwaalde Baobab boom in die Noordelike provinsie. 'n Oranje rooi tapyt van herfs wingerdblare in die Heksrivier. Die gesig van Tafelberg op Bloubergstrand. Die skoonheid van die tuinroete en die onskuld van die Oos Kaap.

Daar is gereeld onsekerheid in my land oor die toekoms, veiligheid en werk om maar net 'n paar te noem; en baie Suid Afrikaners stroom landuit en lewer kommentaar van die kantlyn af. Ek kry gereeld emails van my vriende in ander lande wat iets raak gelees het: "Ek hoor julle vliegtuie se enjins val uit." of "Ek sien daar is 'n boer wat sy werkers vir die leeus voer." (Gewoonlik vat dit my dan ook 'n dag om al die stories te google sodat ek ook net op datum is van die vliegtuie en die leeus.) Daar is soveel menings oor my land as wat daar mense in die wêreld is en ek moet erken soms is daar selfs twyfel in my hart oor waarheen ons op pad is.

Ek kon myself egter nog nooit kry om emigrasie in oorweging te neem nie. Ek kan hierdie plek nie los nie; dit borrel in my bloed. Ek kan nie met 'n plastiese foto boekie in my handsak rondloop met poskaart fotos van Tafelberg en Knysna nie. Ek wil spog oor elke legkaartstuk van my land terwyl ek saam met Europeërs tussen die wingerde van die Heksrivier rondry. Ek wil Kampsbaai toe ry vir 'n sonsondergang en Stellenbosch toe vir nostalgie. Ek wil een keer 'n jaar Heroldsbaai toe gaan vir sielrus of die vlaktes van die Kalahari invaar sodat ek weer kan onthou wie ek is. Ek wil gaan luister na diere by 'n watergat of plat om my rug lê en na die sterre kyk by Sutherland.

Ek wil elke jaar ten minste een nuwe foto van my land vir ewig in my hart plak. Ek wil my siel onlosmakend geplant hou in hierdie deel van Afrika, want in niemand se handsak sal jy ooit 'n bragboek kry met fotos so mooi soos in die land van my hart nie.